Nieopodal niegdysiejszej bramy węgierskiej wiwatujący tłum mieszczan godnie powitał swego gościa – Jego Królewską Mość Jana Kazimierza, który przybył w kulminacyjnym punkcie do miasta, by na jarmarku bawić. A atrakcji na ten czas było niemało!

W ciągu dnia liczna publiczność odwiedzała obóz wojsk króla, który rozbił się przy hali sportowo-widowiskowej oraz krośnieński Rynek, do którego zjechała rzesza handlarzy, rzemieślników, komediantów, kuglarzy i artystów.

Obozowe życie płynęło własnym tempem przerywane co chwilę zabawami wojskowych. Odbył się zatem turniej łuczniczy, jazda ćwiczyła precyzyjne władanie szablą, a kompania honorowa zorganizowała pokaz żonglerki flagami.

Oczywiście dla widzów przygotowany został turniej plebejski. Raz na jakiś czas usłyszeć można było huk wystrzałów. To salwy na cześć króla Jana Kazimierza tak dźwięczały. Na zakończenie, zanim wojska królewskie obóz swój zwinęły, zainscenizowana została Bitwa pod Krosnem.

Z okazji przybycia do grodu czcigodnego gościa wykonane zostały okolicznościowe przepięknej urody grafiki krośnieńskie, które otrzymać można było w Rynku. To jednak nie wszystko, gdyż swoje stanowisko miały zielarki i przekupy rozdające płody rolne.

Na jarmarku też się działo, raz po raz złoczyńcę jakiegoś łapano. Co z nimi się później działo? Niestety pręgierz był w remoncie, ale sprawdziły się niezawodne dyby, w które rzezimieszków zakuwano. I spokój był w grodzie, a muzyki było niemało, bo się rozśpiewane Kamratki z „Warsztatu przeróbek krawieckich” z Zespołem Muzyki Dawnej na utwory pojedynkowały.

Do „Swojskiej chaty” zaglądnąć można było, podjeść proziakiem, płótno upstrzyć wzorem. Zaś król był coraz bliżej, choć w królewską grę – żywe szachy – partię rozegrano. Ledwie po raz ósmy kur zapiać zdążył, król Jan Kazimierz w Krośnie się pojawił.

Po powitaniu, pośród tłumu widzów, ruszył monarcha by inspekcję obronnych murów miasta przeprowadzić. Gdy wszedł na Rynek poproszony został, by usiąść i przyjąć od mieszkańców dary. Wśród nich nie zabrakło chleba, a także węgrzyna z piwnic portiusowych.

Artyści zaś sztuki różne przed królem wykonali. Jeszcze tylko Stanisław Oświęcim, Jaśnie nam panującego, zaprosił na spektakl oparty na kanwie poematu dramatycznego „Anna Oświęcimówna” Mikołaja Bołoz-Antoniewicza.

Tuż po jego zakończeniu, król udał się na spoczynek, a liczni mieszczanie obejrzeli kryptę rodzeństwa Anny i Stanisława Oświęcimów, których legendarny afekt połączył.

Tak też zakończyła się sobota 30 lipca 2016 r., która upływała pod znakiem Jego Królewskiej Mości Jana Kazimierza wjeździe do Krosna. Czas zatem rozpocząć przygotowania, wszakże następna edycja za rok.

Tekst i zdjęcia: Paweł Fiejdasz

Więcej zdjęć!