Jest wczesny, sobotni poranek, 23 maja. Przy ulicy Magurów panuje dziwne poruszenie, niezrozumiałe o tej porze dnia. Początek weekendu, a mimo to w stronę szkoły tłumnie ściągają dzieci i ich rodzice. Z uśmiechem witają krzątających się po szkolnym podwórku nauczycieli, którzy – nie wiedzieć dlaczego – dekorują bramę, wynoszą ławki, krzesełka, rozwieszają wstążki. Po chwili na wielkiej tablicy pojawia się napis „Bawmy się, śmiejmy się” i sytuacja zaczyna się wyjaśniać. Trwają przygotowania do kolejnego, ósmego już, Osiedlowego Festynu Rodzinnego.

Nauczyciele, pracownicy szkoły, rodzice i członkowie Rady Osiedla w pocie czoła czynią ostatnie przygotowania. Impreza rozpocznie się lada moment! Jak na złość od strony zachodu zaczynają zbliżać się burzowe chmury... Oby tylko nie zepsuły oczekiwanego od tak dawna dnia!

W końcu impreza się zaczyna. Miłościwie panująca w szkole pani dyrektor, Marlena Gierucka, wita zgromadzonych gości i życzy miłej zabawy. Okazuje się, że nawet zmienna pogoda nie jest w stanie zepsuć humorów zainteresowanych zabawą uczestników festynu. Mimo zimnego wiatru i straszących od czasu do czasu deszczowych chmur zewsząd słychać radosny gwar. Dzieci z uśmiechem na ustach pędzą od stoiska do stoiska, za nimi, nieco zdyszani, rodzice, którzy nie mogą nadążyć za żądnymi atrakcji pociechami. Przy bramie stoi ubrana w połyskującą suknię do ziemi i obwieszona biżuterią młoda dziewczyna, w jej włosach lśni brokat, na ustach szminka.... Zaraz, zaraz! Przecież to prymus – czwartoklasista, a jego wygląd jest efektem pracy sztabu pań, zajmujących stoisko Fryzury – Makijaż, wprost rozchwytywanych przez chętne przejść metamorfozę dziewczęta, a nawet nieco starsze panie.

Kosmetyczne czary-mary

Nagle na plac szkoły wjeżdża policyjny motor... Na twarzach mniejszych i większych panów pojawia się nieskrywane zainteresowanie, które szybko zostaje zaspokojone, każdy może obejrzeć z bliska, usiąść, zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie na tym „cudzie”.

Czwartoklasista na policyjnym motorze

Tuż obok właściciela „policyjnej bryki” stoi dumnie wyprężony owczarek niemiecki, który arystokratycznie ignoruje zachwyconych nim amatorów czworonożnych pupili i jak na policyjnego psa przystało, bacznie obserwuje swoje otoczenie. Nagle zaniepokojony odwraca łeb w lewą stronę, skąd dochodzą dzikie wrzaski i piski... Szybko okazuje się, że przyczyną zamieszania jest wesołe miasteczko, uruchamiające pierwszy kurs, a wszystkie odgłosy są wyrazem radości najmłodszych uczestników festynu. Tuż obok karuzeli ustawił się niewielki tłum chcących poznać swą przyszłość i skorzystać z rad dobrej wróżki.

Karuzela czeka...

Szkolne podwórko zapełnia się coraz szybciej. Pod sceną gromadzi się publiczność, prawie każdy trzyma w dłoni aparat fotograficzny lub kamerę. Czy to jakaś gwiazda zaszczyci Krosno swoją obecnością? Okazuje się, że tak – i to nie jedna, a wiele gwiazd i gwiazdeczek, mniejszych i większych, obdarzonych niewątpliwym talentem, śpiewających piosenki własnego lub cudzego autorstwa, tańczących i recytujących wiersze. Już mają swoich fanów: w pierwszym rzędzie zasiadają zachwyceni maluchami rodzice, zaraz za nimi ze zdenerwowaniem miejsce zajmują nauczyciele, przygotowujący swoich podopiecznych do występu przez długie tygodnie. Dla nich to stres nie mniejszy niż dla ich uczniów, stających – nierzadko – po raz pierwszy przed tak liczną publicznością.

Mali artyści

Nagle zrywa się silny wiatr i o ziemię rozbijają się pierwsze deszczowe krople. Nikt nie ucieka jednak do domu, większość kieruje swe kroki w stronę wejścia do budynku. Prawdziwe oblężenie przeżywa teraz stoisko z ciastkami – domowymi wypiekami rodziców uczniów MZS Nr1, którzy zechcieli poświęcić własny czas na to, by przygotować słodkie pyszności! Wypieki niczym nie różnią się od ciast sprzedawanych w najlepszych krośnieńskich cukierniach, a ich wybór jest tak wielki, że niejeden z gości, nie mogąc się zdecydować bierze „wszystkiego po trochu” i wychodzi obładowany słodkościami!

Stoisko ciastkarskie

Wchodząc piętro wyżej można mieć wrażenie, że zupełnie przypadkiem odnalazło się tunel, łączący XXI wiek z poprzednią epoką. Obok pokoju nauczycielskiego zasiadły, ubrane w  wytworne suknie, dwie piękne damy. Dopiero po dokładniejszych oględzinach tajemniczymi niewiastami okazują się być dobrze znane uczniom MZS Nr1 panie: bibliotekarka i pedagog.

Jak z innej epoki – pani bibliotekarka

Jak świeże bułeczki sprzedają się losy na loterii fantowej – i nie ma w tym niczego dziwnego – przecież każdy wygrywa, a fanty są bardzo atrakcyjne. Poza tym wszyscy liczą, że to ich numer okaże się szczęśliwy i otrzymają atrakcyjną nagrodę główną.

Uśmiechnięte panie, sprzedające tylko szczęśliwe losy

W końcu słońce zwycięża batalię o pogodę. Teraz już nic nie zakłóci przebiegu imprezy. Wszyscy wychodzą na świeże powietrze. Uczniowie co rusz odkrywają nowe, zaskakujące wcielenia ich nauczycieli: mają okazję zobaczyć „matematyka na wieprzowo” – zajmującego się przysmażaniem kiełbasek na grillu, panią od przyrody w wydaniu estradowym, realizującą się przy mikrofonie, czy „słodką anglistkę” sprzedającą ciastka. Śmiechu jest co niemiara! Zdecydowanie bardziej wolą swych pedagogów w tym wydaniu!

Matematyk na wieprzowo:)

W końcu nadchodzi moment, na który wszyscy czekają. Mała Martynka losuje numery, które zwyciężyły w loterii, a ich właściciele otrzymują atrakcyjne nagrody. W tym roku są to: wazon,  obraz, dwa zegarki, mp3 i mp4, dwa krzesła obrotowe, kamera komputerowa oraz telefon komórkowy. Emocje sięgają zenitu! Są w tym konkursie zwycięzcy, nie czuć jednak zazdrości, wszyscy z uśmiechem na ustach przyglądają się kolejnym nagrodzonym, chociaż nie bez nadziei w głosie odliczają do dziesięciu, gdy właściciel numerka zbyt długo się nie zgłasza na scenie.
 Po godzinie 16.00 festyn zaczyna dobiegać końca. Uczestnicy powoli opuszczają teren szkoły. Większość wraca do domów zaopatrzona w słodycze, balony, watę cukrową, niektórzy niosą szklane wazony, piłki, kosmetyki – fanty wylosowane na loterii – jedna dziewczynka ciągnie nawet za sobą hula – hop. Niestety, co dobre, szybko się kończy... Pozostaje mieć nadzieję, że zachęceni sukcesem organizatorzy będą tradycję Festynu Rodzinnego kontynuować także w przyszłym roku.

 Tradycyjnie organizacją VIII Festynu Rodzinnego zajęli się pracownicy MZS Nr 1,  uczniowie i ich rodzice oraz przedstawiciele Rady Osiedla – panowie T. Prajsnar, K. Ginalski, A. Przybysz. Koordynatorem festynu była pani Julita Karaś – Klimek. Warto podkreślić, że szkoła nie posiada specjalnych środków na ten cel, wszystko, co udało się osiągnąć jest zasługą ludzi dobrej woli: sponsorów, którzy zechcieli poprzeć inicjatywę i samych organizatorów, dzielnie pracujących społecznie przy pozyskiwaniu funduszy na przygotowanie imprezy. Starania warte były podjęcia, po raz kolejny pozwoliły na współdziałanie rodziców z nauczycielami nie tylko na co dzień, przy wychowywaniu dzieci, ale także w czasie wolnym, rozwijając ich pasje i przygotowując do aktywnego udziału w życiu społecznym i kulturalnym. 
        

  opr. G. Wróbel