Biuro Wystaw Artystycznych zaprasza na wernisaż wystawy Małgorzaty Dawidiuk – Ikony w najbliższy piątek tj. 26 kwietnia o godz.17.00. Wystawę można oglądać od 26 kwietnia – 24 maja 2013 r. w Wieży Dzwonnicy Kościoła Farnego przy ul. Piłsudskiego 5.
Urodziła się w 1967 r. w Wisznicach na Podlasiu. W Nałęczowie ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych. Studiowała w latach 1988 – 1994 na Akademii Sztuk Pięknych im. I. E. Repina w Petersburgu na Wydziale Malarstwa i Konserwacji – specjalizacja ikona.
Obecnie prowadzi pracownię konserwatorsko – artystyczną „IKOS”. Jest twórcą wielu dzieł sakralnych w postaci ikon, ikonostasów, polichromii, m.in. w: Chołowicach k/Krasiczyna, Koszalinie, Krynicy, Niagou/Słowacja, Olsztynie, Zamienicach k/Legnicy. Autorsko współrealizowała malowidła ścienne w Kaplicy Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie Łagiewnikach. Jej ikony znajdują się w zbiorach prywatnych i muzealnych w Polsce i za granicą, m.in. w Kanadzie, Niemczech, Rosji, Słowacji, Stanach Zjednoczonych i Ukrainie. Współpracuje z Muzeum w Łańcucie.
1989, 1994 r. Galeria ASP Petersburg/Rosja,
1997 r. Galeria BWA Biała Podlaska,
2001 r. Galeria BWA Gorlice, Wystawa Kultur Pogranicza Przemyśl,
2001, 2002 r. Wystawa poplenerowa Muzeum Skansen Sanok,
2004 r. Fundacja „Kresy 2000” Nadrzecze k/Biłgoraja,
2005 r. Galeria Ratusz w Rzeszowie, Wystawa ogólnopolska „Bliźniemu swemu”,
2006 r. Festiwal Salezjańskie Lato Przemyśl,
2007 r. Międzynarodowe Biennale Ikonopisania i Sztuki Sakralnej Euroregionu
Karpackiego – Trebisov/Słowacja (GRAND PRIX),Galeria Hortar Tarnów,
Kresowy Dom Sztuki Dubiecko, Galeria O.O Franciszkanów Przemyśl,
Międzynarodowy plener malarski Hortobagy/Węgry,
2008 r. Muzeum Trebisov/Słowacja, Plenerowa instalacja Nowice k/ Gorlic,
Międzynarodowa wystawa „Ikona Dziś” Galeria OO. Dominikanów Warszawa,
Cerkiew OO. Bazylianów Przemyśl,
2009 r. Sala Gotycka Zamek Książąt Pomorskich Szczecin, Scenografia na Festiwal „Kolory Polski” Filharmonia Łódzka, Muzeum Nikifora Galeria Romanówka Krynica,
Dom Polonii Warszawa, Poplenerowa wystawa „Krzemienna 09” Łańcut,
2010 r. Poplenerowa Wystawa w Kręgu Pogranicza Galeria Miejska Rzeszów,
Galeria Współczesna Przemyśl, 23 Festiwal Malarstwa Współczesnego (Nagroda Sztuki Polskiej.Pl) Szczecin, Muzeum Ziemi Przemyskiej,
2011 r. Galeria Sztuki Współczesnej Dwór Karwacjanów Gorlice, Muzeum Ziemi Przemyskiej, Rzeszów Galeria „Na najwyższym poziomie-Elektromontaż”,
Rzeszów Galeria Bellart,
2012 r. Dom Aukcyjny Millenium Europejska Galeria Sztuki w Rzeszowie, Galeria Grabskich Kazimierz Dolny, BWA Kielce, Muzeum Kresów w Lubaczowie - Cerkiew w Radrużu, Galeria Ratusz w Rzeszów, „Twórczość Artystów Rzeszowa i Podkarpacia – Termopile 2012” w Muzeum Sztuki Współczesnej w Termopilach, Zamek Krasiczyn otwarcie Honorowego Konsulatu Ukrainy.
„…Podobnie jak Jerzy Nowosielski, najwybitniejszy polski artysta wypowiadający się językiem form, symboli i znaczeń wywiedzionych z ikony, tak i ona, wyszedłszy z kanonicznego jej pisania, weszła w obszar sztuki głęboko osobistej, opartej na jej własnym, jednostkowym przeżyciu. I tak, jak ten wybitny artysta, i ona pojmuje ikonę jako doskonałe połączenie abstrakcji z figuracją i ich wzajemne dopełnienie. Lecz Nowosielski zwracał się przede wszystkim ku intelektem – i wiarą – zgłębianej idei i z nią związanym treściom, i materię farby i podobrazia, traktując jako konieczny nośnik, redukował do niezbędnego minimum. Małgorzata Dawidiuk natomiast zawierza intuicji, popartej wieloletnim obcowaniem z fizyczną materią ikony i skupia się na sensach zawartych w sensualnych, zmysłowych walorach plastycznego tworzywa. Tak jak w malarstwie materii, poprzez nie wyraża własne emocje, przemyślenia i doznania – również te czysto duchowej natury. Swoje obrazy artystka nazywa „ikonami cieniami”. Mówi, że do powstania cienia potrzebne są trzy elementy: światło, tło – i kształt, osoba; bryła materii pomiędzy nimi. Cień jest ulotnym i nietrwałym dowodem na wzajemną relację dwóch pozostałych. „Ikona cień” jest tak właśnie rozumianym „cieniem”: śladem oświecenia, prawom materii poddanej, cielesności człowieka przez Światło, intuicyjnie przeczuwanym dowodem na istnienie Jego emanacji.” Tak o autorce pisze Stanisława Zacharko, dyrektor BWA w Kielcach.