W dniach 26 - 31 grudnia przedstawiciele grupy Rodziny bez Granic – Krosno oraz Stowarzyszenia Laboratorium Działań dla Pokoju Salam Lab (Kraków), zapraszają na instalację artystyczną “Granica” oraz wydarzenia towarzyszące.

Codziennie, między godziną 12:00, a 20:00 zapraszamy na Rynek 19 w Krośnie.

Ta zaaranżowana przestrzeń to instalacja artystyczna, składająca się z dwóch odrębnych przestrzeni. Pierwsza to SALON – tu można będzie usiąść przy świątecznym stole, porozmawiać, wziąć udział w wydarzeniach. Druga to PRZESTRZEŃ DOŚWIADCZANIA LASU. W mniejszym pomieszczeniu przywołamy przestrzeń granicznego lasu ze śladami obozowiska, w którym jeszcze nie tak dawno mogli być ludzie. Co się z nimi stało? Gdzie teraz są? Jest wiele pytań, które w takich miejscach można sobie zadać. Częścią instalacji będą też fragmenty wywiadów z aktywistkami z granicy, które opowiadają o własnych doświadczeniach, o ludziach i lesie, który nigdy już nie będzie taki sam.

W trakcie trwania instalacji zapraszamy na spotkania:
➔ 26 grudnia (niedziela) – godzina 18:00
Wernisaż instalacji „Granica”; Spotkanie z członkami grupy Rodziny bez Granic – Krosno. Zapraszamy też chętnych do dołączenia do krośnieńskich Rodzin bez Granic.

➔ 27 grudnia (poniedziałek) – godzina 17:00 – 20:00
HAFTUJ W POKOJU! - wspólne wyszywanie makatek z hasłami pokojowymi.

➔ 28 grudnia (wtorek) – godzina 17:00 - 18:00
Warsztaty antydyskryminacyjne dla młodzieży (15 lat i więcej) prowadzone przez Ninę Wójtowicz i Agnieszkę Stefańską ze Stowarzyszenia Laboratorium Działań dla Pokoju – Salam Lab. Zapisy na warsztaty: fundacjawalizka@gmail.com
● Godzina 19:00 - 20:00 – Otwarte spotkanie przy stole z przedstawicielkami Salam Lab.

➔ 29 grudnia (środa) – godzina 15:00 – 19:00
Benefit na granicę. Sprzedaż makatek, rękodzieła, muzyki. Zapraszamy do włączenia swoich wyrobów. Zgłoszenia fantów na: fundacjawalizka@gmail.com

➔ 30 grudnia (czwartek) – godzina 18:00 – 20:00
LAS ŚMIERCI / LAS ŻYCIA – Spotkanie przy stole z aktywistką Grupy Granica

➔ 31 grudnia (piątek) – godzina 18:00
Dyskusja przy wspólnym stole: „Granica. I co dalej?”

O idei wystawy opowiada jej współtwórczyni, Joanna Sarnecka:
Na wsiach wierzono kiedyś, że czas między Bożym Narodzeniem a Nowym Rokiem to odzwierciedlenie całego kolejnego roku. Z każdego dnia wróżono o kolejnym miesiącu. Oczywiście szczególnie ważne były te wiosenno-letnie związane z wegetacją, plonami, czyli z życiem, z tym, co najważniejsze. Chcemy zaprosić mieszkańców Krosna do refleksji nad ostatnimi doświadczeniami związanymi z granicą, ale też do pomyślenia wspólnie o przyszłości.
Migracje, choćby z powodu katastrofy klimatycznej, będą narastać. Ludzie ruszą w nieznane, ryzykując życiem, by móc przetrwać i zapewnić przyszłość swoim dzieciom. Tymczasem niedawno opublikowany raport “Mur dla klimatu” pokazuje, że zamiast lokować środki w poszukiwaniu dobrych rozwiązań dla klimatu, najwięksi emitenci zbroją się i wzmacniają granice.
To dwa różne paradygmaty: paradygmat wspólnego świata, w którym dla każdego jest miejsce - jak przy wigilijnym stole, albo świata wysokich murów dzielących ludzi na tych, którzy mają prawo żyć i tych gorszych, skazanych na niebyt. Przed nami zasadniczy wybór. Pomyślmy o nim wspólnie. Nie ma prostych odpowiedzi, mamy prawo do obaw, i pełną świadomość, że nie wszystko od nas zależy, ale jednak na pewne obszary mamy wpływ.

Przestrzeń instalacji składa się z dwóch pomieszczeń:
SALON: nakryty elegancko, świątecznie stół czeka już na gości. Można wypić coś ciepłego, zjeść pierniczka i porozmawiać, podzielić się swoją opinią, obawami, także odczuciami związanymi z tym, co działo się i dzieje na granicy z Białorusią. Możemy wspólnie wściekać się i płakać. Możemy się też spierać Spotykamy się przy stole, w ludzkiej rodzinie.

Na ścianach wiszą obrazy nieoczywiste, np las oprawiony w złote rzeźbione ramy. Nad drzwiami, widoczna z ulicy, duża makatka: GOŚĆ W DOM, BÓG W DOM. Na stole leży jak ozdoba kula śnieżna, w której, w skali mikro, zrekonstruowane jest obozowisko w lesie, folia NRC, przedmioty, także dziecięce. Kulę można wziąć do ręki i obrócić i sprawić, żeby to miejsce zasypał śnieg. Siedząc w ciepłym domu, jesteśmy w innej rzeczywistości, w innej czasoprzestrzeni niż ludzie w lesie. Trochę jak bogowie, mamy władzę nad tym kruchym światem, los tych ludzi zależy od nas.

Druga, mniejsza ciasna przestrzeń to PRZESTRZEŃ DOŚWIADCZANIA LASU - z projektora wyświetlany jest zapętlony film pokazujący puszczę Białowieską. W tle odtwarzane są fragmenty wywiadów z aktywistami/aktywistkami, którzy byli na granicy. Po środku leży krąg śmieci, pozostałości po ludziach, zrekonstruowany na wzór obozowisk przy granicy. Widać porzucone dziecięce rzeczy, butelkę z mlekiem, ubranko. Przestrzeń jest ciasna, ale można wejść w ten krąg i pobyć, pomedytować. Do przestrzeni lasu wchodzi się pojedynczo, ewentualnie w dwie osoby.