W tym roku już po raz dziesiąty na scenie Regionalnego Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie spotkają się teatry z całej Polski. Nadeszło blisko 40 zgłoszeń, z których organizatorzy wyłonili 14 do konkursowych prezentacji. Festiwal rozpocznie się 3 czerwca i potrwa do 5 czerwca 2013 roku.
Gościem specjalnym tegorocznego Festiwalu będzie ANDRZEJ SEWERYN.
Artysta ukończył warszawską PWST i rozpoczął pracę w Teatrze Ateneum, z którym był związany aż do roku 1980. Popularność zyskał dzięki doskonałym rolom w spektaklach Teatru Telewizji, z których wiele na stałe zapisało się w pamięci widzów. Znacznie ułatwiły one artyście karierę filmową. Wystąpił w wielu liczących się polskich filmach, w których stworzył niezapomniane kreacje. Współpracował m.in. z Andrzejem Wajdą, Krzysztofem Zanussim i Jerzym Hoffmanem.
We Francji został socjetariuszem Comedie Francaise - wszedł do aktorskiej elity Francji.
W kronikach paryskiego teatru został zapisany jako 493. aktor i drugi w historii cudzoziemiec od czasów Moliera. Rola Bühla w „Trudnym człowieku” Hugo von Hofmanstahla w paryskim Theatre National de la Coline przyniosła mu nadawany przez zrzeszenie francuskich krytyków tytuł najlepszego aktora sezonu.
Jego aktorstwo określano jako chłodne, logiczne, matematyczne. Podobnie jak Laurence Olivier budził w widzach zainteresowanie i fascynację, ale nie sympatię. Andrzej Seweryn nie kokietuje. Jego role to tytaniczna praca. Każdy szczegół, gest, zawieszenie głosu ma swój powód i uzasadnienie. Nic nie jest przypadkowe.
Na jubileuszowym 10. Festiwalu Teatrów Młodzieżowych INNY mistrzostwo sceny splecie się z młodzieńczą fascynacją teatrem.
Tytan sceny, artysta niezwykły, odznaczony Francuską Legią Honorową i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski – ANDRZEJ SEWERYN będzie gościem specjalnym X Festiwalu Teatrów Młodzieżowych INNY.
Seweryn ukończył warszawską PWST i rozpoczął pracę w Teatrze Ateneum, z którym był związany aż do roku 1980. Popularność zyskał dzięki doskonałym rolom w spektaklach Teatru Telewizji, z których wiele na stałe zapisało się w pamięci widzów. Znacznie ułatwiły one artyście karierę filmową. Wystąpił w wielu liczących się polskich filmach, w których stworzył niezapomniane kreacje. Współpracował m.in. z Andrzejem Wajdą, Krzysztofem Zanussim i Jerzym Hoffmanem.
We Francji został socjetariuszem Comedie Francaise - wszedł do aktorskiej elity Francji. W kronikach paryskiego teatru został zapisany jako 493. aktor i drugi w historii cudzoziemiec od czasów Moliera.
Rola Bühla w "Trudnym człowieku" Hugo von Hofmanstahla w paryskim Theatre National de la Coline przyniosła mu nadawany przez zrzeszenie francuskich krytyków tytuł najlepszego aktora sezonu.
Jego aktorstwo określano jako chłodne, logiczne, matematyczne. Podobnie jak Laurence Olivier budził w widzach zainteresowanie i fascynację, ale nie sympatię. Andrzej Seweryn nie kokietuje. Jego role to tytaniczna praca. Każdy szczegół, gest, zawieszenie głosu ma swój powód i uzasadnienie. Nic nie jest przypadkowe.
Zawodu aktora nie da się zdefiniować. Nie intelekt jest gwarancją powodzenia w aktorstwie. Często, przeciwnie, on przeszkadza. To zawód pełen sprzeczności. Czyż nie jest to rzecz tajemnicza, że publiczność na widok jednego aktora milknie, a nie zauważa wejścia innego. Moim ABC aktorstwa jest tekst Hamleta: 'Zastosuj akcję słów, a słowa do akcji, mając przede wszystkim to na względzie, abyś nie przekroczył granic natury, wszystko bowiem, co przesadzone, przeciwne jest zamiarowi teatru, którego przeznaczeniem jest – jak było dawniej – służyć niejako za zwierciadło naturze'. Praca wykonywana z myślą o innych jest warunkiem dobrego wykonywania zawodu. Toteż ona jest moją, swego rodzaju, religią.
Z wywiadu dla „Dziennika Bałtyckiego”.
Na krośnieńskiej scenie zobaczymy monodram Andrzeja Seweryna Wokół Szekspira, który jest spotkaniem z fragmentami najsłynniejszych arcydzieł (wśród nich znajdą się między innymi Hamlet, Makbet, Romeo i Julia, Otello, Burza, Henryk V czy Sen nocy letniej). To uniwersalna historia o człowieku, który przeżywa swoje prywatne (a przecież wpisujące się w powszechne doświadczenia) dramaty i radości, rejestr uczuć – miłości rozpaczy, zazdrości czy smutku, pamięć o cechach charakteru, które komplikują egzystencję – to wszystko znajdzie się w monodramie Andrzeja Seweryna. Ponadczasowy Szekspir może być wciąż odkrywany na nowo, a znane doskonale nie tylko humanistom wątki i motywy będą współgrać ze sobą i podlegać reinterpretacjom podczas tego niezwykłego przedstawienia.