Kilka ciekawych informacji naukowych:

Azbest to potoczne określenie sześciu grup mineralnych występujących powszechnie w skorupie ziemskiej. Jest znany i wykorzystywany przez ludzi od tysięcy lat. Starożytni Rzymianie nazywali go żyjącym płótnem. Funkcjonowały też takie nazwy jak kamień bawełniany czy len kamienny. Gdy ludzie odkryli jego „magię”, polegającą na tym, że materiał z azbestu włożony do ognia nie pali się, nie traci na wadze, a wręcz staje się jaśniejszy, jakby czystszy, jeszcze bardziej go eksploatowali. W codziennym życiu robiono z niego np. chustki do nosa, które zamiast prać wkładano do ognia. 

Sięgając do historii nowszej, włókien azbestowych używano do produkcji płaszczy dla żołnierzy, strojów dla strażaków czy kurtyn teatralnych. Od XIX wieku rozwój technologii sprawił, że minerał ten stał się wręcz niezastąpiony. Jego ognioodporność była niezaprzeczalnym walorem. Inne właściwości azbestu to termoizolacyjność, dźwiękochłonność, elastyczność, odporność na rozciąganie i ściskanie, a także na działanie chemikaliów, kwasów, zasad a nawet wody morskiej. Te wszystkie cechy spowodowały, że materiał ten był wszechstronnie używany w przemyśle gdzie znalazł około 1000 udokumentowanych zastosowań. 

Przedmiotem największego zainteresowania była produkcja wyrobów azbestowo-cementowych, które znalazły zastosowanie m.in. w gospodarstwach domowych. Najbardziej powszechne były pokrycia dachowe w postaci płyty falistej i płyty karo. Również ściany bloków pokrywano płytami cementowo-azbestowymi, a woda i kanalizacja płynęły rurami z tego minerału. Wyroby azbestowe z uwagi na właściwości izolacyjne, były wykorzystywane do produkcji wełny, sznurków i tkanin. A jego ognioodporność została wykorzystana do produkcji materiałów, których używano w styczności z bardzo wysokimi temperaturami (koce gaśnicze, rękawice). 

Kariera azbestu skończyła się wraz z potwierdzeniem informacji o tym, że jego cząsteczki są bardzo szkodliwe dla zdrowia człowieka. Od tego czasu powoli świadomość społeczeństwa stawała się coraz większa i rozpoczęto działania zmierzające do tego aby usunąć z użytkowania i produkcji wszystkie elementy zawierające ten minerał. W Polsce od 1995 roku materiały budowlane nie mogły już zawierać azbestu. 

Jeśli ktoś właśnie uzmysłowił sobie, że w pobliżu znajduje się jeszcze azbest powinien pamiętać, że jego szkodliwość rośnie proporcjonalnie z poziomem zniszczenia. Niepokojące objawy są widoczne gołym okiem, są to pęknięcia i wszelkie uszczerbki. Największe niebezpieczeństwo powstaje w momencie demontażu materiałów azbestowych, gdy zaczynają się łamać i kruszyć. Najbardziej szkodliwe są najmniejsze drobiny, które są w stanie przeniknąć do wnętrza organizmu ludzkiego. Trwałość materiałów z azbestem wynosi od 20 do 50 lat w zależności od tego jaką pełnił rolę. Dlatego tak ważnym jest aby wszelkie działania związane z demontażem azbestu wykonywali wyspecjalizowani pracownicy, którzy zrobią to z należytą starannością, zachowując wszelkie środki ostrożności. Zdemontowany azbest należy złożyć w jednym miejscu gdzie, szczelnie zabezpieczony folią aby jego cząsteczki nie emitowały do powietrza oraz zgłosić specjalistycznej firmie gotowość jego odbioru. 

W Polsce od 2002 roku obowiązuje „Program usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest”. Miasto Krosno realizuje go w oparciu o „Program usuwania wyrobów zawierających azbest z terenu Miasta Krosna na lata 2009 – 2032”. 

Jeśli jesteś zainteresowany usunięciem i utylizacją wyrobów zawierających azbest - więcej informacji uzyskasz w Wydziale Komunalnym Ochrony Środowiska i Gospodarki Lokalami w budynku przy ulicy Bieszczadzkiej 5 II piętro pokój nr 204 lub telefonicznie 13 43 47 630. 

Usuwanie azbestu z nieruchomości prywatnych na terenie miasta Krosna odbywa się na podstawie złożonego wniosku.
Konieczne jest również złożenie aktualnej oceny stanu technicznego, od niej zależy czas usunięcia odpadów azbestowych.

WNIOSEK O USUNIĘCIE AZBESTU WRAZ Z OCENĄ STANU TECHNICZNEGO