W Saloniku Artystycznym Krośnieńskiej Biblioteki Publicznej 14 grudnia 2016 roku odbyło się otwarcie wystawy prac Anny Warchał, artystki z Dynowa.

Anna Warchał przez wiele lat pracowała jako nauczyciel plastyki w Liceum Ogólnokształcącym w Dynowie, obecnie jest na emeryturze. Do jej hobby należy rysowanie. Najczęściej posługuje się suchą pastelą, ołówkiem oraz piórkiem i tuszem. Interesuje się martwą naturą, pejzażem i portretem. Główne motywy przedstawia w różny sposób. W martwych naturach zaznacza dużo szczegółów i podkreśla bryłowatość przedmiotów, a wszystko umieszcza na nierzeczywistym, rozedrganym tle. W pejzażach eksponuje efekty kolorystyczne i zaznacza plany, pomija natomiast dokładne wykreślanie perspektywy. Portret modela traktuje swobodnie, dla spotęgowania wrażenia i podkreślenia wybranych problemów plastycznych, posługuje się kontrastem barwnym. Jej prace prezentowane były na kilku wystawach: w Krzywem, Dynowie, Lesku, Sanoku, Brzozowie i Rzeszowie. Trzykrotnie przekazywała swoje rysunki na aukcje dla chorych dzieci.
 

W wernisażu w Krośnieńskiej Bibliotece Publicznej uczestniczyli przyjaciele i znajomi Anny Warchał. Sama artystka, ze względu na stan zdrowia, nie mogła wziąć udziału w otwarciu wystawy. Do zaproszonych gości napisała list, w którym czytamy m.in.:

Jestem emerytowaną nauczycielką i od wielu lat mieszkam w Dynowie. Moja rodzina pochodzi z Podkarpacia i całe moje życie związane było z tym regionem. Od dziecka pozostawałam pod wpływem piękna tych okolic i tutaj uwrażliwiałam i kształtowałam swoją artystyczną duszę.

Jak wiemy, rysowanie jest podstawą wszelkich sztuk plastycznych, ale ja wybrałam tę dziedzinę nie ze względu na ważność, lecz z całkiem innych powodów. Od dłuższego czasu z przyczyn zdrowotnych prowadzę siedzący tryb życia i bardzo rzadko bywam poza domem. Moją pasją stało się rysowanie, głównie za pomocą ołówka, piórka i tuszu oraz różnorodnych kredek, czyli takich przyborów, którymi ja, jako osoba niepełnosprawna, mogę się posługiwać. Najczęściej korzystam z suchych pasteli. Dają one dużo możliwości, są łatwe w użyciu i sprawdzają się w moich warunkach pracy.
 

List odczytała Ewa Chrobak, dawna uczennica Anny Warchał, pracująca obecnie w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie. O twórczości Anny Warchał mówiła też Bogusława Krzywonos, społeczna animatorka kultury z Krzywego w powiecie brzozowskim.
 

W Saloniku Artystycznym Krośnieńskiej Biblioteki Publicznej Anna Warchał prezentuje ponad czterdzieści prac, o których w szkicu „By dni nie mijały daremnie. O kolorowym milczeniu Anny Warchał” Stanisław Wójtowicz pisze m.in.:
Niewielkie formaty rysunków w naturalny sposób wydają się skłaniać artystkę do precyzyjnego opracowania szczegółów, co można docenić przede wszystkim w martwych naturach. Błyszcząca, półprzeźroczysta skórka jabłka, przez którą widać soczysty miąższ, gąbczastość kapelusza grzyba i resztki grzybni na jego trzonie, mięsistość banana czy chropowatość skórki ogórka to efekt nie tylko opanowania warsztatu, ale i wyczucia formy i barwy przedmiotów. Charakterystyczne jest również ich osadzanie w przestrzeni: zachowując ciężar swych brył, chronią jednocześnie swoją osobność i trwają jakby zawieszone w tłach, które z kolei przypominają szklane tafle mieniące się barwami drżącymi z niecierpliwości w oczekiwaniu, aż objawi się cud.
Zamiłowanie do detalu nieuchronnie budzi skojarzenia z technikami jubilerskimi. Wizerunki kobiet w wymyślnych kapeluszach na kunsztownych uczesaniach ożywiają w pamięci powiększone portrety, ukrywane niegdyś wewnątrz medalionów. Gdyby jeszcze nadać im okrągłe lub owalne formy, nawiązanie byłoby oczywiste. Podobnie kwiaty magnolii, wydobyte z jednolitego tła walorami od głębokiego różu aż po niemal czystą biel mimo woli przywodzą na pamięć misternie cięte w dwubarwnym kamieniu cenne kamee. Szczęśliwie Anna Warchał skutecznie unika dosłowności.
 

Wystawa prac Anny Warchał czynna będzie w Krośnieńskiej Bibliotece Publicznej w Krośnie do 7 stycznia 2017 roku.
 

Joanna Łach