Zapraszamy serdecznie na wystawę malarstwa Anny Papiernik. Prace można oglądać w Biurze Wystaw Artystycznych przy ul. Kolejowej 1 od 31 sierpnia do 21 września 2012 r.

Anna Papiernik urodziła się w 1984 r., jest absolwentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Rzeszowie, kierunek snycerstwo. W latach 2004-2009 studiowała na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Dyplom z wyróżnieniem obroniła w pracowni rysunku prof. Doroty Jajko-Sankowskiej w 2009. Jest laureatką II Nagrody im. Jerzego Panka za Najlepszy Dyplom Wydziału Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Otrzymała nagrodę specjalną za osobisty wkład w malarstwo polskiego artysty sztuki na  III Międzynarodowym Biennale Malarstwa i Rzeźby krain V4 – Trebisov (Słowacja) – 2010 r. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków, a także do stowarzyszenia jasielskich artystów plastyków – grupy „PLAJA”. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, Stanach Zjednoczonych, Japonii.

Kilka słów o pracach
„Inspiracją do stworzenia moich prac był fantastyczny świat  zaczerpnięty z literatury tego gatunku jak również z  fascynacji odnajdywania  przedstawień zwierzęcych w sztuce. Idąc śladem swych inspiracji postanowiłam zmierzyć się z tematem trudnym, ale jednocześnie bardzo ciekawym..Technika którą stosuję w swych obrazach daje mi wiele możliwości, wymaga jednak precyzyjnej koncepcji poszczególnej pracy. Kompozycja jest dwojaka, raz podchodzę bardzo blisko do „modela istniejącego przecież tylko w mojej wyobraźni”, staram się zauważyć jak najwięcej szczegółów „jego bogactwa fizjonomii”. Niekiedy znów muszę się oddalić z ujęciem ze względu na jego ogrom. Każda praca to efekt jakby swoistego dialogu pomiędzy mną a powstającym obrazem – portretem zwierzęcia..Przy  wykonywaniu obrazów wykorzystuję efekt  rozlania, przetaczania farby, jej masy po powierzchni papieru. Jest to w równej mierze  mój udział jak również i dzieło przypadku. Niekiedy dopiero po wyschnięciu podobrazia mogę ocenić na ile wkradł mi się ten przypadek w mą pierwotną koncepcję i jak zmienia on mój punkt widzenia. Cały tok rozmowy plastycznej z portretowanym stworzeniem to określenie jego formy, bryły, światła, faktury, cech języka formalnego obrazu. W moich pracach widać proces przetwarzania abstrakcyjnej powierzchni na konstruowanie formy. Jawienie się figury to droga twórcza która daje mi możliwość kreowania nowej rzeczywistości. Myślę, że ta dynamika jest widoczna w moich pracach.”