Regionalne Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie ma przyjemność zaprosić na wystawę fotografii „Szkic do portretu Azji Środkowej” autorstwa Łukasza Grudysza. Ekspozycję oglądać będzie można do końca września.

Miejsce: Regionalne Centrum Kultur Pogranicza, Galeria Fotografii, ul. Kolejowa 1, Krosno, województwo podkarpackie
Spotkanie autorskie: planowany termin - wrzesień 2023 (szczegóły wkrótce)
Wystawa czynna: do 30 września 2023
Szczegóły: www.rckp.krosno.pl

Zwiedzanie wystawy: bezpłatne. Wystawę można oglądać w dniach odbywających się w RCKP wydarzeń artystycznych lub po wcześniejszym ustaleniu pod nr tel. 13 43 218 98.

„Szkic do portretu Azji Środkowej"
Naszym Przodkom stepy i góry Azji Środkowej jawiły się w ciągu historii, najczęściej jako zagrożenie. Czy to jako Ojczyzna, pramacierz dzikich skośnookich wojowników na kudłatych koniach, czy to jako miejsce zesłania, z którego wracało niewielu. Jednocześnie budziły ciekawość i fascynowały docierające tu na wielbłądach luksusowe towary, opowieści o zaginionych przed wiekami cywilizacjach i baśnie. A jaka jest „prawdziwa” Azja? Dzisiaj?

Dla Łukasza Grudysza znalezienie odpowiedzi na to pytanie, jest wystarczającym pretekstem, aby zjechać z drogi i ruszyć tam, gdzie niebo dotyka Ziemi, spotkać Ludzi i dotknąć niepowstrzymanego życia w jego najprostszych przejawach. Wystawa „Szkic do portretu Azji Środkowej” jest próbą wstępnego uporządkowania materiału fotograficznego powstałego w czasie wypraw do Azji w latach 2013-2019.

„Mając bolesną świadomość, że Mongolia, Rosja, Syria, Pakistan, Chiny, Irak, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Uzbekistan - widziane przeze mnie na szlaku Jedwabnych Karawan to o wiele za mało na portret Azji i wiedząc, że będę musiał tam wrócić, zapraszam Państwa do obejrzenia wystawy z nadzieją, że w moich zdjęciach odnajdą Państwo dalekie echo własnej tęsknoty.”

Łukasz Grudysz - fotograf, operator filmowy, podróżnik i kulturoznawca o specjalności Kultura Krajów Karpackich. Rodowity krośnianin z rocznika 1984.

„Odkąd pamiętam, oglądam świat w obrazach wykadrowanych przez zawodowców i język fotografii, jest moim podstawowym językiem. Pierwsze pieniądze związane z fotografowaniem zarobiłem, kończąc szkołę podstawową i wtedy też dostałem swój pierwszy, „profesjonalny” aparat. Mój zawód jest dla mnie najnaturalniejszą rzeczą pod słońcem i choć rodzaj uprawianego przeze mnie dokumentalizmu jest często bardzo wymagający fizycznie, a niekiedy - najzwyczajniej w świecie niebezpieczny, chętnie traktuję go jako przedłużenie dzieciństwa i niezłą zabawę.” Ostateczne szlify swojemu talentowi nadał w Łodzi na wydziale „Realizacja obrazu filmowego, telewizyjnego i fotografia” Szkoły Filmowej.

Pojmując kadr jako prostą opowieść o zdumieniu i zachwycie światem, pomimo znaczących sukcesów szybko zaspokoił młodzieńczą potrzebę „sprawdzania” swoich umiejętności uczestnictwem w konkursach, wystawach zbiorowych i stowarzyszeniach i skoncentrował się na pracy dokumentalisty w terenie, a komercyjne zlecenia, które, jako operator kamery, realizuje w najbardziej egzotycznych zakątkach świata, na niemal wszystkich kontynentach, traktuje jako pretekst i okazję do snucia własnej opowieści.