Burzliwa historia Polski w XX wieku ma odzwierciedlenie w twórczości literackiej. Pewną cezurą jest wybuch II wojny światowej, kiedy to wielu twórców opuściło okupowane ziemie polskie. Po zakończeniu wojny, ze względu na zmiany polityczne w Polsce, pozostali oni w nowych krajach osiedlenia i tam kontynuowali swoją pracę. Tylko nieliczni powrócili do ojczyzny, lecz i oni pozostawili po sobie emigracyjny dorobek twórczy.

Początkowo byli to pisarze już uznani w kraju przed 1939 r. Potem dołączyły do nich grupy nowych pisarzy. Charakter tego uchodźstwa, które w pierwszych latach emigracji uważało nową sytuację za chwilową i oczekiwało rychłego powrotu do wyzwolonej z sowieckiej dominacji Polski, powodował, że świadomie odrzucali oni asymilację, dążąc do zachowania polskości. Stąd zatem wielu młodych ludzi, którzy opuścili kraj jeszcze jako dzieci lub urodzili się w czasie wojny na emigracji, dorastając i wybierając pisarstwo jako swe powołanie – tworzyło w języku polskim. Z czasem dołączyli do nich wychodźcy polityczni i ekonomiczni z PRL, a wśród nich również pisarze, poeci, dramaturdzy, eseiści, publicyści i wydawcy.

W 1945 r. założono w Londynie Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie, który był kontynuacją przedwojennego Związku Literatów Polskich. W 1946 r. Jerzy Giedroyc, wraz ze współpracownikami, utworzył w Rzymie Instytut Literacki, przeniesiony rok później do Francji. Z jego inicjatywy zaczęła ukazywać się paryska „Kultura” oraz „Zeszyty Historyczne” – wydawnictwa, które odegrały nieocenioną rolę w kontynuacji niezależnej polskiej myśli literacko-artystycznej i politycznej.

Kolejne fale emigracji zasilały szeregi polskich twórców o pisarzy zmuszonych przez władze PRL do opuszczenia kraju. Ostatni masowy napływ uchodźców to tzw. emigracja „posolidarnościowa”. Pomimo że w 1989 r. Polska odzyskała suwerenność, wielu twórców zdecydowało się na pozostanie na obczyźnie, gdzie kontynuowała swą działalność pisarską.

Na wystawie zaprezentowano w sposób chronologiczny kilkadziesiąt publikacji emigracyjnych, przekrojowo prezentujących dorobek literacki polskiej emigracji z lat 1939-1989. Dodatkowo umieszczono biogramy wybranych twórców emigracyjnych.

Ekspozycja została przygotowana ze zbiorów Muzeum Podkarpackiego w Krośnie oraz zbiorów prywatnych.
Kurator wystawy: Łukasz Kyc
Współpraca: Sławomir Pelczar, Paweł Kasprzyk
Oprawa graficzna: Monika Pytel - Dziadosz